Column Wadvissersgilde: oesters eten...en pareltjes vinden

Op de Zuidwal 'leggen' al heel wat jaren een paar oude mosselbanken waar later de Japanse oester is gaan groeien. Als er mosselen of oesters ergens komen, gebeurt dat door zaadval, wij noemen dat dan ook: "Er zijn mosselen of oesters gevallen."

De oester op de 'Zuidwal' heeft een iets mildere smaak dan de gekochte oester, zoals onze gasten ons dat vertellen. Oesters langs de Franse kust zullen waarschijnlijk een stuk zouter of harder smaken, omdat dat al de Atlantische oceaan is. In dit stukje westelijk Waddengebied waar wij scharrelen, is er ook nog invloed van het IJsselmeerwater (zoet water) dat ze naar de Waddenzee spuien. De oester in deze buurt is dus minder zout en milder van smaak.

Onze gasten komen uit alle windstreken van Nederland, het gaat dan om personeelsuitjes, familiereünies en dergelijke. Uit het zuiden des land komen de meeste liefhebbers van schelpdieren, in tegenstelling tot het noorden en oosten van het land. Als je dan toch met een familie een dagje weg ben en nog nooit een oester hebt geproefd, is het toch leuk om het een keer te proberen.

Thijs nam zijn eerste oester in zijn leven, even het verstand op nul en daar gaat ie. Er zit een stukje hard in zei hij. Dat kan van de schelp zijn, als je hem openmaakt dan brokkelt er wel eens een stukje af. Hij haalt het stukje uit zijn mond en nog een stukje. Het was geen stukje schelp, maar een pareltje. Zelfs geen één, maar er kwamen wel tien kleine parels uit deze oester! De grootte van een speldenknop en iets groter. Dit hadden wij ook nog nooit meegemaakt. Wij hebben Thijs dan ook geadviseerd om eens een staatslootje te kopen.

Wieringen,
Jan Rotgans, Wadvissersgilde

Datum: 18 juli 2013.