Nieuws van de WaddenWaddengoud: keurmerk voor producten en diensten uit het Waddengebied

Pieter de Vries presenteert Wadfotokunst in Amsterdam


AMSTERDAM - Rademakers Gallery aan de KNSM-laan 291 in Amsterdam, presenteert t/m 30 augustus 2015 het werk van gastkunstenaar en Waddengoudfotograaf Pieter de Vries. 

‘Niet nadenken, meteen schieten’

Waddenfotograaf Pieter de Vries zoekt de schoonheid bij de achterdeur
De Texelse Waddenfotograaf Pieter de Vries stapt een of twee keer per jaar in een Cessna F172M. Vanaf de luchthaven Texel laat hij zich vliegen over het wad. Al zigzaggend tussen de Nederlandse, Duitse en Deense Waddeneilanden maakt hij unieke foto’s. Abstracte beelden van kuststructuren en patronen in de zeebodem én meer documentaire foto’s, van dorpen, (bijna verdwenen) dijken, boeien, (ruïnes van) vuurtorens en andere menselijke invloeden in het verder vaak zo ongerepte Waddenlandschap. Zijn beste foto’s zijn pure kunst. Ze zijn te bewonderen tijdens Sail Amsterdam bij Galerie Pien Rademakers.

Pieter de Vries begon met zijn Waddenvluchten in 2008. ‘Ik wilde op dat moment twee dingen: vliegen in een vliegtuig, want dat had ik nog nooit gedaan, én foto’s maken die nog nooit iemand gemaakt had.’ Dat hij koos voor het fotograferen van het Waddengebied lag voor de hand, gezien zijn grote interesse in alles wat met het wad te maken heeft. ‘Maar dat het vanuit de lucht zó fascinerend zou zijn, dat had ik nooit verwacht.’ 

Anekdote
Vraag Pieter de Vries iets over het wad – of meer algemeen: over wat dan ook – en hij weet het. Met een beetje geluk krijg je er als toegift een prachtige anekdote bij. De Vries combineert een scherpe blik met een scherpe geest én een enorm brede interesse. Mensen die al eens een presentatie van hem bijwoonden, weten het. ‘Ik ben gewoon erg nieuwsgierig van aard’, zegt de nuchtere Texelaar. ‘Daarom ben ik ook zo blij met internet. Je kunt echt alles opzoeken. Zie ik ergens van hoog in de lucht een vervallen vuurtoren of de resten van een oude dijk, dan google ik erop. Negen van de tien keer kom ik erachter wat het is en kan ik er, naast het beeld, ook een mooi verhaal over vertellen.’ 

Koele noordenwind 
Zo’n fotovlucht over de Wadden plan je niet zomaar. Er zijn eigenlijk maar een paar dagen per jaar dat het kan. Dat is maar goed ook ‘want het huren van zo’n vliegtuigje kost een godsvermogen’. De ideale omstandigheden? Om te beginnen moet het exact om 09.30 uur laag water zijn in Den Helder. Dat geeft de meeste kans om tot in Denemarken met laag water te kunnen fotograferen. Want – even voor de leek – foto’s maken van het wad kán alleen bij laag water, als de zeebodem grotendeels droogvalt. Bij hoog water is er niks te zien. Daarnaast moet de atmosfeer kraakhelder zijn. ‘Liefst met een koele noordenwind na een depressie, dan is er weinig vocht in de lucht.’ Ook de vertrektijd luistert nauw. ‘Exact om 08.45 uur stijgen we op.’ Lachend: ‘Zo, nu weet iedereen mijn geheim. Maar goed, je moet ook wéten wat je zoekt en het vervolgens ook nog zien. Ik kan je zeggen: de meeste mensen zien het niet.’ Slaat onderweg onverhoopt het weer om, dan zit er niets anders op dan terug te keren naar Texel. ‘Dan is het weggegooid geld. Het is wel eens voorgekomen.’

Voltreffer
Per vlucht maakt De Vries zo’n 800 foto’s. ‘Ik zie iets en dan gelijk: KLIK. Niet nadenken, meteen schieten. Het is vaak een kwestie van een fractie van een seconde.’ Slechts drie of vier foto’s per vlucht beschouwt De Vries als een echte voltreffer. Dat zijn de foto’s die hij schaart in de categorie kunst. Wat niet wil zeggen dat de overige foto’s ongeschikt zijn. ‘Alleen zijn de kunstfoto’s echt uniek. Daar valt alles samen.’ 

Hij heeft inmiddels zo’n achtduizend Wadden-luchtfoto’s in stock. Abstracte beelden – van kuststructuren, patronen in de zeebodem, een lijnenspel – maar ook meer documentaire foto’s, van dorpen, (bijna verdwenen) dijken, boeien, (ruïnes van) vuurtorens en andere menselijke invloeden in het verder vaak zo ongerepte Waddenlandschap. De Waddenvereniging gebruikt zijn foto’s graag, wetenschappers zijn er in geïnteresseerd en ze worden in de media gebruikt ter illustratie. 

Grillige takken 
Veel fotografen reizen de hele wereld over op zoek het ultieme beeld. Pieter de Vries zoekt het bewust dicht bij huis. ‘Ik wil de schoonheid laten zien bij de achterdeur. De meeste mensen weten niet hoe mooi het daar is. Wat je van bovenaf uit het vliegtuig ziet is vaak zo bizar, zo fascinerend. Neem mijn foto’s van de geulen in de drooggevallen zeebodem. Als grillige takken van immense bomen. Bijna niet van deze wereld. Je zou het als kunstenaar nauwelijks zo kunnen creëren.’

Pieters carrière in vogelvlucht
Na de MTS Fotografie in Den Haag werkte hij vijf jaar als fotograaf bij het RKD: het Rijksbureau voor Kunsthistorische Documentatie. Zo kwam hij midden jaren zeventig in aanraking met kunstfotografie. Zijn eerste zelfstandige opdrachten kreeg hij van kunsthandel Hoogsteder in Den Haag. Daarnaast begon hij met zijn vrouw een fotozaak annex lijstenmakelij in Den Burg op Texel, zijn geboorte-eiland. Hij maakte portretten, je kon er je foto’s laten ontwikkelen en afdrukken en je kapotte camera laten repareren. ‘Binnen 36 uur. We hadden een reparateur in Wassenaar. Opsturen, repareren en terugsturen naar Texel, het ging allemaal razendsnel. Badgasten vonden het prachtig, dat waren ze thuis niet gewend.’ Het waren gouden tijden, met name met O&A – ontwikkelen & afdrukken – was toen nog goed geld te verdienen. ‘Tot ook de Blokkers, Hema’s en drogisterijen deze goudmijn ontdekten en tegen dumpprijzen gingen werken. Toen hebben we de winkel gesloten. Het was 1992.’

Vanaf dat moment legde De Vries zich volledig toe op het fotograferen. Zo is hij al 25 jaar staffotograaf van TEFAF Maastricht, ‘the world’s leading art & antiques fair’, en werkt hij voor PAN Amsterdam, de bekende beurs voor kunst, antiek en design. Bij beide maakt hij foto’s van de tentoongestelde en te koop aangeboden schilderijen en kunstvoorwerpen. ‘Een vak apart, tot voor een paar jaar terug nog met een tien kilo zware technische camera.’ Daarnaast maakt hij zijn luchtfoto’s van de Wadden en foto’s van Texelse landschappen.

Digitaal
Sinds een jaar of tien fotografeert Pieter de Vries digitaal. ‘Ik had gedacht dat ik altijd analoog zou blijven werken. Maar toen werd op een dag in Amsterdams al mijn analoge apparatuur uit mijn bus geroofd. Op dat moment balen, omdat ik toen digitaal moest gaan fotograferen. Maar ik zou nu niet meer zonder die nieuwe camera’s en software kunnen. Het heeft mijn leven verrijkt.’

Pieter de Vries – Texel
Tel: 06 5316 5794
www.pieterdevriesfotografie.nl

 

Datum: 20 augustus 2015.
Foto: Pieter de Vries.

Pieter de Vries presenteert Wadfotokunst in Amsterdam
Vergroot deze afbeelding